Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Λαμιακή συμφωνία Νο. 5 (Και η κακόγουστη παραφωνία της εξουσίας)

Λαμία, Μάρτιος 2010

Πολύ πρόσφατα, ένα ηλιόλουστο πρωινό απ’ αυτά που σε κάνουν να χαίρεσαι που είσαι ζωντανός, ένας Περουβιανός πλανόδιος μουσικός δοκίμασε με μεγάλη γενναιότητα να αντιτάξει τη μουσική του στην κακοφωνία της πλατείας Πάρκου στο κέντρο της Λαμίας. Άρχισε να παίζει με τη φλογέρα του τις μελωδίες της πατρίδας του
και σύντομα μαζεύτηκε τριγύρω του αρκετός κόσμος που εκτίμησε την ευκαιρία να ακούσει κάτι γλυκύτερο από τον παραδοσιακό Λαμιακό ήχο της ελεύθερης εξάτμισης στις 7.000 στροφές.

Τα δέκα λεπτά που αυτός έπαιζε, η Λαμία συνέχισε να λειτουργεί στους κανονικούς της ρυθμούς με τα μηχανάκια να διασχίζουν παράνομα τον πεζόδρομο της Βύρωνος, τα αυτοκίνητα περιστασιακά, αλλά πάντα παράνομα, να ανεβαίνουν από την Κολοκοτρώνη στον πεζόδρομο της Ροζάκη Αγγελή, ο Άγιος Λουκάς προς το Ισαδάκι να είναι παράνομη πίστα του Παγκόσμιου Ράλλυ, όπου δυο επίδοξοι Sébastien Loeb της κακιάς ώρας να επιδίδονται σε εγκληματικά παράνομες αναβάσεις και τα μισά πεζοδρόμια της Λαμίας να είναι παράνομα κατειλημμένα από αυτοκίνητα. Ωστόσο, αντίθετα από την ευρέως διαδεδομένη τοπική άποψη, του ότι “όλα παίζουν στη Λαμία”, η ηρεμία της φλογέρας του Περουβιανού και το “ινδιάνικο” παρουσιαστικό του, ήταν προκλητικά αντίθετα με το lmage της πόλης και απόλυτα ικανά να αφυπνίσουν την τοπική Αστυνομία.

Επιτέλους, είδαμε το χρώμα της εξουσίας! Είδαμε και αυτό το μοναδικό και περιβόητο περιπολικό, το οποίο, κατά τα λεγόμενα της ίδιας της Αστυνομίας, δε φτάνει να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της πόλης. Κατέφθασε σαν πραγματική Άμεση Δράση, δέκα λεπτά μετά από τότε που βγήκε η πρώτη νότα από τη φλογέρα του μουσικού. Του πήραν το διαβατήριο, το έλεγξαν, το βρήκαν κανονικό, τον πρόσταξαν να φύγει, και παρέμειναν “στον τόπο του εγκλήματος” μέχρι αυτός να φύγει, όπως και έγινε. Ο Περουβιανός εμφανώς αδικήθηκε, το ίδιο και οι Έλληνες ακροατές που διαμαρτυρήθηκαν γιατί τους κατέστρεψαν ένα ανέλπιστα ωραίο και σπάνιο για την πόλη άκουσμα και οι εξατμίσεις πήραν πάλι την “κεντρική σκηνή” στην πλατεία.

Κανείς δεν πρέπει να βιαστεί να σκεφτεί ότι η αντιμετώπιση του Περουβιανού είχε ρατσιστικές και άνανδρες αποχρώσεις. Πόσες φορές η ίδια αρχή δεν έχει ελέγξει τα χαρτιά και δεν έχει επαναφέρει στην τάξη τους εκπροσώπους διαφόρων πολιτικών οργανώσεων, όταν αυτοί μας βομβαρδίζουν επί μέρες με συνονθυλεύματα συνθημάτων και μουσικής από τα μεγάφωνα που στήνουν σε τραπεζάκια στην ίδια πλατεία όποτε θεωρούν ότι πρέπει να μοιραστούν κάτι μαζί μας;
Ούτε πάλι κανείς δεν πρέπει να βιαστεί να καταλήξει στο λογικοφανές συμπέρασμα ότι η Αστυνομία δεν είναι φιλόμουση. Όλοι μας έχουμε εμπειρία από αμέτρητα καλοκαιρινά βράδια, που πολλοί άμουσοι δημότες, λόγω εργασίας την επόμενη μέρα, προσπαθούν να κοιμηθούν, ενώ όλων των ειδών τα κέντρα διασκέδασης μέσα στην πόλη παίζουν μέχρι τα βαθιά ξημερώματα τη μουσική τους σε έντονα παράνομη ένταση. Όταν αυτοί που αναζητούσαν τον ύπνο κάλεσαν την Αστυνομία, αυτή τις περισσότερες φορές δεν ήρθε, και όταν ήρθε χαιρέτησε θερμά τους ιδιοκτήτες των κέντρων διασκέδασης και έφυγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε ώστε να επανέλθει η ένταση της μουσικής εκεί που ήταν πριν από την άφιξή της, και να μην εμποδίζει τη λειτουργία του κέντρου διασκέδασης. Η Αστυνομία σ’ αυτές τις περιπτώσεις συνεπέστατα αγνόησε και δεν εφάρμοσε το νόμο, αποδεικνύοντας έμπρακτα την φιλόμουσή της φύση.

Κατά την έμπρακτη άποψη του αστυνομικού, που στη συγκεκριμένη περίπτωση “υπηρέτησε” τους νόμους της πόλης και τα συμφέροντα των παρευρισκομένων δημοτών, ο Περουβιανός άξιζε να χάσει τον επιούσιο γιατί είχε μόνο δυο φλογέρες, και γιατί έπαιζε στις δώδεκα η ώρα το πρωί, που δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας, και γιατί ευχαριστούσε δωρεάν ένα σωρό κόσμο που τον άκουγε, και γιατί “φίλτραρε” κάπως τον ήχο των παράνομα ελεύθερων εξατμίσεων, τις οποίες κάποιοι δεκαπεντάχρονοι συμπολίτες μας τις έχουν αγοράσει τόσο ακριβά, που δεν τους έχουν φτάσει τα χρήματα να βάλουν πινακίδες κυκλοφορίας στα παράνομα μηχανάκια τους. Και ίσως ο Περουβιανός άξιζε να χάσει τον επιούσιο γιατί ήταν απροστάτευτος.

Ποιος λέει ότι δεν υπάρχει τάξη στη Λαμία;
Όχι μόνο υπάρχει αλλά και η Αστυνομία την προασπίζεται με όλες τις δυνάμεις του, ενός διαθέσιμου, περιπολικού. Η παρεξήγηση είναι στον ορισμό της τάξης. Στη Λαμία, αυτό που η Αστυνομία ερμηνεύει σαν τάξη και ως εκ τούτου επιβάλει με τη σπάνια εμφάνιση της και με την διαρκή απουσία της, σε άλλους μακρινούς πλανήτες θεωρείται απίστευτα κακόγουστη παρανομία.
Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Λαμίας

1 σχόλιο:

  1. φταιμε,πραγματικα φταιμε ως πολιτες μιας και μας αρεσει η παρατηρηση και οχι η δραση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή