Λαμία, Μάρτιος 2010
Η κατασκευή του γκαράζ στη Δημοτική Αγορά της Λαμίας άνοιξε μια συζήτηση η οποία δυστυχώς έπρεπε να γίνει από καιρό. Θα βοηθούσε σίγουρα να αποφευχθεί το λάθος της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου. Όμως και τώρα δεν είναι αργά και πιστεύουμε ότι υπάρχουν περιθώρια να ακυρωθεί αυτή η επιλογή. Εδώ, μερικές πλευρές αυτής της συζήτησης.
Στα κέντρα πολλών πόλεων στον κόσμο δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα και λαμβάνονται μέτρα σχεδόν απαγόρευσης ή περιορισμού της κυκλοφορίας τους. Μέτρα, που ουσιαστικά ακυρώνουν και την αναγκαιότητα των υπογείων χώρων στάθμευσης. Επιλέγεται ως προτιμότερο και σημαντικότερο η λειτουργία πνευμόνων πρασίνου και οξυγόνου με υψηλή βλάστηση παρά η κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης, τα “εμφιαλωτήρια” δηλαδή ρύπων των αυτοκινήτων. Μιλάμε έτσι για μια στροφή σε πλατείες και χώρους με έναν άλλο κοινωνικό και οικολογικό ρόλο. Τα αυτοκίνητα σχεδιάζεται να κινούνται περιφερειακά σε περιφερειακούς δρόμους και παρκινγκ αναβαθμίζοντας το ρόλο των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και του ποδηλάτου, που αναλαμβάνουν την εξυπηρέτηση των ανθρώπων στο κέντρο με τρόπο ήπιο.
Αυτό γίνεται στο εξωτερικό και σε αρκετές πόλεις της χώρας μας. Στη Λαμία είναι κοινά αποδεκτό πως κάθε ελεύθερος χώρος του κέντρου, εκτός από τους ελάχιστους πεζόδρομους, έχει καταληφθεί από τα αυτοκίνητα. Αυτοκίνητα υπάρχουν παντού, κυκλοφορούν παντού και σταθμεύουν παντού ακόμα και εκεί που απαγορεύεται. Οδηγούμαστε στη σκέψη ότι η αύξηση των αυτοκινήτων είναι τόσο μεγάλη, που πολύ σύντομα θα κινούνται με ταχύτητα μικρότερη και από αυτή των πεζών. Σήμερα, στις ώρες αιχμής, κατά μέσο όρο κινούνται με ταχύτητα μικρότερη του ποδηλάτου, ο δε πεζός είναι μόνιμα σε δεύτερη μοίρα.
Αυτή η συσσώρευση αυτοκινήτων στο κέντρο έφερε ως δήθεν αναγκαία την πρόταση της κατασκευής των υπόγειων χώρων στάθμευσης, τα γκαράζ. Ξέρουμε ότι τα υπόγεια γκαράζ εξυπηρετούν και ενθαρρύνουν την κυκλοφορία των αυτοκινήτων και ακυρώνουν φυσικά την όποια μελλοντική πρόθεση για την απομάκρυνση τους από το κέντρο. Ας δούμε όμως συγκεκριμένα και πρακτικά τι θα μας προσφέρει το υπόγειο γκαράζ διακοσίων (200) θέσεων στάθμευσης στη Δημοτική Αγορά:
Αν ένας οδηγός αυτοκινήτου γνωρίζει ότι έχει έστω και 50% πιθανότητες να παρκάρει σ’ αυτό το γκαράζ, τι εμποδίζει άλλα 399 πχ αυτοκίνητα να κατέβουν στο κέντρο, με την ίδια ελπίδα; Από αυτά θεωρητικά τα 200 θα μπουν στο υπόγειο γκαράζ. Τα άλλα 200 θα γυρνούν γύρω - γύρω παρκάροντας όπου βρουν, αν βρουν, πολλαπλασιάζοντας έτσι την κίνηση αυτοκινήτων στην περιοχή.
Το υπόγειο γκαράζ θα λειτουργήσει μετά από 3 - 4 χρόνια. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι οι 200 θέσεις λύνουν το πρόβλημα, αυτό θα συνέβαινε αν το γκαράζ γινόταν σήμερα. Μετά από 3 - 4 χρόνια και με δεδομένο ότι συνεχίζεται με γεωμετρική πρόοδο η αύξηση των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στην πόλη, οι 200 θέσεις θα αποτελούν πια ένα μικρό ποσοστό των αναγκών για στάθμευση. Μέχρι να ολοκληρωθεί η κατασκευή του, θα έχει διογκωθεί τόσο το πρόβλημα της στάθμευσης που το συγκεκριμένο υπόγειο γκαράζ θα λειτουργεί μόνο ως εμπορική επιχείρηση και που δεν θα προσφέρει καμία ουσιαστική υπηρεσία.
Η κατασκευή του ισογείου κτιρίου των 1600 τμ θα δημιουργήσει ένα καινούργιο εμπορικό κέντρο, το οποίο, εκτός που θα λειτουργήσει σε βάρος της υπόλοιπης ήδη ταλαιπωρημένης αγοράς, αναγκαστικά θα φέρει και άλλα αυτοκίνητα και θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κυκλοφορία.
Τέλος το επιχείρημα ότι ο Δήμος θα έχει έσοδα γιατί ο ανάδοχος θα καταβάλει στο Δήμο το 3% επί των ακαθαρίστων εσόδων ετησίως, είναι μια “φούσκα”. Σύμφωνα με την πρόχειρη μελέτη βιωσιμότητας του έργου, το ποσό αυτό είναι της τάξης των 20.000 ευρώ ετησίως (677.700χ3%=20.331 ευρώ). Ουσιαστικά δεν καλύπτει ούτε το μισό των αποδοχών των υπαλλήλων που προβλέπεται να κάνουν τον έλεγχο ανά τρίμηνο και να παρακολουθούν την καλή εφαρμογή της σύμβασης και τα υπόλοιπα γραφειοκρατικά.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι της Δημοτικής Αγοράς και της φερόμενης αξιοποίησης του χώρου, γινόμαστε όλο και πιο σίγουροι για την σωστή μας απόφαση, να πούμε δηλαδή όχι στην κατασκευή αυτού του έργου. Ελπίζουμε να προλάβουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου