ΓΙΑ ΤΟΝ ΞΑΦΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΖΗΣΗ
Χάθηκε ο εραστής της φύσης και των πλασμάτων της Γης.
Ο φίλος. Ο αγωνιστής. Ο ιδεαλιστής. Ο ανιδιοτελής. Ο μεγαλόψυχος. Όλα αυτά δεν είναι λόγια ξεπροβοδίσματος , ούτε έχουν στοιχεία υπερβολής.
Για όσους τον γνώριζαν ήταν αυτός! Ο Γιάννης!
Τις ώρες που δεν διάβαζε... έγραφε τα συγγράμματά του.
Επαναστάτης και ασυμβίβαστος ... λάτρευε τη φύση και τα ζώα και ήθελε να ζει δίπλα στο Σπερχειό στη Μάκρη Φθιώτιδας.
Από πολύ νωρίς διέβλεψε στην οικολογία ένα πεδίο δράσης που θα διεύρυνε τις κοινωνικές αναζητήσεις του.
Το 1985 έφυγε από την Αθήνα με μια ομάδα συνεργατών του και εγκαταστάθηκε στην Μάκρη Φθιώτιδας - προγονικό τόπο καταγωγής του.
Ιδρυτής του «Σόλων» που εδώ και αρκετά χρόνια συντηρεί τον μοναδικό σταθμό περίθαλψης όλων των ειδών, ζώων και πτηνών στην Στερεά Ελλάδα.
Συμμετείχε ιδρυτικά στο Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων.
Διετέλεσε επί σειρά ετών, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας.
Με σημαντική προσφορά, αναγνωρισμένη απ' όλους.
Κεραυνός ήταν η είδηση ότι ο Γιάννης «έφυγε».
Δε θα φύγει όμως από τη μνήμη και τις καρδιές μας.
Υπήρξε φίλος, αδερφός, συνεργάτης, συναγωνιστής.
**Αντί στεφάνων το ΠΑΝΔΟΙΚΟ θα καταθέσει ένα ποσό για την περίθαλψη ζωών και πτηνών που αποτελούσε μεράκι και σκοπό του Γιάννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου