Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Ημερίδα ' Η ΟΙΤΗ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ' Αναγνώστου Χρήστος:""ΒΩΞΙΤΗΣ: Ο μη ανανεώσιμος μεταλλευτικός πόρος και πως τον μεταχειριζόμαστε"


Μια εισαγωγή σε ένα πλεγματικό τρόπο σκέψης, άρα λογικό, στην αντιμετώπιση του προβλήματος εκμετάλλευσης του βωξίτη, ήταν η ενδιαφέρουσα εισήγηση που ανέπτυξε στη χθεσινη ημερίδα ο Χρήστος Αναγνώστου , γεωλόγος-ιζηματολόγος, Διευθυντής Ερευνών του ΕΛΚΕΘΕ.


Στο ερώτημα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ με επιστημονικά στοιχεία ο κ. Αναγνώστου απέδειξε ΤΙ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΠΆΘΟΥΝ ΤΑ ΒΟΥΝΆ ΑΠΌ ΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ αναλύοντας ταυτόχρονα ένα λογικό σχήμα- άρα πολιτισμένο- προσέγγισης μιας ανθρωπογενούς δραστηριότητας όπως είναι η εκμετάλλευση του βωξίτη.'Οταν ασκείς μια δραστηριότητα πρέπει να διαχειριστείς τις πιέσεις στο περιβάλλον. Να κάνεις σχεδιασμό, κάποια δράση" τόνισε.
Η Ελλάδα κατέχει τη 10η θέση σε κοιτάσματα βωξίτη με 300.000 εκ τόνους και τα μεγαλύτερα κοιτάσματα βρίσκονται στη περιοχή της Στερεάς Ελλάδας(Παρνασσός, Γκιώνα, Οίτη). Τα κοιτάσματα αυτά σχηματίστηκαν πριν 100-150 εκ.χρόνια , είναι καλής ποιότητας και εκμεταλλεύσιμα. Η εξόρυξη άρχισε το 1925 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το παραγόμενο προϊόν είναι σε ποσοστό 85% αλουμίνιο και σε ποσοστό περίπου 15% χρησιμοποιείται για τσιμέντο ταχείας πήξεως, γεγονός απαράδεκτο για ένα μη ανανεώσιμο φυσικό πόρο! Το μεγαλύτερο ποσό του μεταλλεύματος εξαγεται σαν ορυκτό και επιστρέφει σε μας σαν ακριβοπληρωμένο αλουμίνιο.
Ενα βασικό στοιχείο που πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπ΄όψη είναι η αρχή της βιωσιμότητας γιατί το μεταλλευμα είναι ένας φυσικός πόρος που πρέπει να υπάρχει και για τις μελλοντικές γενεές. Γιαυτό όταν αποφασίζεται η εκμετάλλευση ενός κοιτάσματος βωξίτη, πρέπει να απαντήσουμε σε μια σειρά ερωτήματα: που πάει το προϊόν, ποιος το μεταποιεί, πως επιστρέφει στην κοινωνία. Τι πιέσεις ασκούνται στο φυσικό σύστημα, τι επιπτώσεις έχει και πως αντιμετωπίζονται.
Δυστυχώς σήμερα η εκμετάλλευση βωξίτη γίνεται στα πλαίσια των αναγκών της ελεύθερης αγορας.

Οι 3 εταιρείες που εκμεταλλεύονται το βωξίτη στην Ελλάδα (S &B Idustrial minerals, ΔΕΛΦΟΙ ΔΙΣΤΟΜΟ ΑΜΕ και ΕΛΜΙΝ ΑΕ) αντί να απαντούν στα παραπάνω ερωτήματα ακολουθούν τη λογική της αρπαχτής. Δεν παίρνουν αποτελεσματικά μέτρα για τις πιέσεις στο περιβάλλον όπως τους επικίνδυνους αέριους ρύπους, τα στερεά και υγρά απόβλητα που ρίχνονται παράνομα στη θάλασσα, προκαλούν θερμική ρύπανση με το ζεστό νερό που χύνουν στη θάλασσα και καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας σε επιδοτούμενο ηλεκτρικό ρεύμα.. Με τη δικαιολογία κάποιων θέσεων εργασίας , αποκομίζουν τεράστια κέρδη εκμεταλλευόμενες ένα μη ανανεώσιμο φυσικό πόρο με τη στήριξη ενός ευνοϊκού θεσμικου πλαισίου που ψηφίστηκε με βάση τις ανάγκες τους και όχι με βάση τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Η ΕΛΜΙΝ ΑΕ με 250 θέσεις εργαζομένων περίπου είναι η πρώτη εξαγωγός εταιρεία ορυκτού βωξίτη, που τον εξάγει ως έχει χωρίς καθόλου επεξεργασία για παραγωγή αλουμινίου στη χώρα μας.
Στο ερώτημα ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, επισήμανε πως δεν υπάρχει μια εύκολη συνταγή για να απαντήσεις. Σήμερα υπάρχει ένα πλέγμα σχέσεων και αλληλεπιδράσεων μεταξύ πολιτικής , οικονομίας, επιστήμης και πολίτη. Μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αγοράς και του ανταγωνισμού για το κέρδος ,ο πολίτης εξωθείται στο περιθώριο των αποφάσεων. Η σωστή επιλογή είναι αυτή που βάζει ξανά τον πολίτη και τις ανάγκες του στο κέντρο των αποφάσεων και εγγυάται μια αξιοβίωτη καθημερινότητα.

Τέλος η κ. Ράγκου Πολυξένη, λέκτορας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Πρόεδρος του ΟΜΙΛΟΥ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ, τόνισε τις μεγάλες δυνατότητες μιας διαφορετικής βιώσιμης ανάπτυξης για τη περιοχή της Οίτης με κατεύθυνση τον αγροτουρισμό και τη βιολογική γεωργία.

Το ακολουθούμενο σήμερα μοντέλο συνεχούς ανάπτυξης της φιλελεύθερης οικονομίας και του κέρδους αποδείχτηκε μια νεοφιλελεύθερη αυταπάτη. Προκαλεί ανεπανόρθωτες ρήξεις μεταξύ ανθρώπου και φύσης, μεταξύ ανθρώπων και κοινωνιών. Επισήμανε ότι οι νεες γεωτρήσεις για εξόρρυξη βωξίτη που σχεδιάζονται στην Οίτη θα είναι καταστροφικές για τον Εθνικό Δρυμό και την ευρύτερη περιοχή. Θα ανακόψει τη δυνατότητα μιας διαφορετικού τύπου βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης που έχει αρχίσει στη περιοχή, θα επηρεάσει τον υδροφόρο ορίζοντα με επιπτώσεις στη ύδρευση της Λαμίας, έχουν αρχίσει να σημειώνονται κατολισθήσεις. Κι όταν σε λίγα χρόνια οι εταιρείες που στο διάστημα αυτό θα έχουν αποκομίσουν τεράστια κέρδη, εξαντλήσουν το μετάλλευμα θα εγκαταλείψουν την περιοχή αφήνοντας καμμένη γη και τους κατοίκους της άνεργους.

Ο χάρτης που σχεδιάστηκε προβλέπει επέκταση των γεωτρήσεων και σε άλλες περιοχές πλησίον σε κατοικημένες περιοχές όπως την Παύλιανη, το Γοργοπόταμο, την Υπάτη. Υπάρχει σχέδιο για επέκταση των εξορύξεων στο Καλλίδρομο και επέκταση του λιμανιού της Στυλίδας για την φορτο-εκφόρτωση του βωξίτη. Σήμερα δυστυχώς χτίστηκε ένα θεσμικό πλαίσιο στα μέτρα των εταιρειών.
Το χωροταξικό σχέδιο της βιομηχανίας που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση πρόσφατα, προβλέπει τη περιοχή της Φθιώτιδας σαν ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΉ ΠΕΡΙΟΧΉ γεγονός που ανοίγει την όρεξη στις εταιρείες για επέκτασητης μεταλλευτικής δραστηριότητας και μας βαζει όλους προ των ευθυνων μας.

Σήμερα καλούμαστε να απαντήσουμε τι είδους ανάπτυξη θέλουμε σαν κοινωνία, για να επισημάνει ότι στην επιδίωξη του κέρδους δεν έχουμε μέτρο. Έχουμε μια υπέροχη φύση που καμία άλλη γη στη Ευρώπη δεν έχει και όμως δεν τη φροντίζουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου