Σκόνη της συμφοράς απλώθηκε παντού
παραμονεύει στις βουνοκορφές
και χύνεται στα παράθυρα της ξεγνοιασιάς.
Μεσάνυχτα μεσημεριού
θολό τοπίο κι απόμακρο
ξάφνιασε τα ανθρώπινα βλέμματα.
Τα μαύρα σύννεφα της απόγνωσης
σκέπασαν τον ουρανό της προσδοκίας.
Η φύση έδειξε τη στενοχώρια της
στα γήινα ελεγχόμενα χαμόγελα της αδιαφορίας.
Η αντίδραση στοχοποιείται με εκφοβισμούς και διλήμματα.
Η άλωση της σκέψης έγινε σκοπός.
Προβάλλοντας την εξαθλίωση σε οδηγούν στην απάθεια
και ζεις στο γυάλινο παράδεισό σου
με την ψευδαίσθηση πως θα αντέξεις στο βόλεμα.
Αν μείνεις εγκλωβισμένος στο μικρόκοσμό σου
θα κλάψεις με λυγμούς
στα σημάδια της πληγής και της απώλειας
αλλά θα ’ναι πλέον
αργά.
Κώστας Τσιαλαφούτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου